معنی رسن ساختن - جستجوی لغت در جدول جو

رسن ساختن

لغت نامه دهخدا

روان ساختن

روان کردن، جاری کردن، جریان دادن، روانه کردن

فرهنگ فارسی عمید

راست ساختن

راست کردن، از کجی در آوردن
آماده ساختن

فرهنگ فارسی عمید

رسن تافتن

(تَ عُ وَ دَ)

رسن تابیدن. ریسمان تافتن. (از آنندراج). تعویه. (منتهی الارب). عیل. (تاج المصادر بیهقی). مسد. (دهار) (منتهی الارب) :
ز گور تا لب دوزخ بتافتم رسنی
زبهر بستن بار گناه بسیارم.
سوزنی.
، کنایه از فکر بر اصل کردن برای هلاک یا تخریب کسی. (آنندراج) :
خصمت آمد به ته دار ز رفعت طلبی
پدر چرخ برایش چه نکو تافت رسن.
ظهوری ترشیزی (از آنندراج).
اترار، سخت تافتن رسن را. عبل، رسن را تافتن. (منتهی الارب). مسد، رسن نیک بتافتن. (دهار)

رسن تابیدن. ریسمان تافتن. (از آنندراج). تعویه. (منتهی الارب). عیل. (تاج المصادر بیهقی). مَسْد. (دهار) (منتهی الارب) :
ز گور تا لب دوزخ بتافتم رسنی
زبهر بستن بار گناه بسیارم.
سوزنی.
، کنایه از فکر بر اصل کردن برای هلاک یا تخریب کسی. (آنندراج) :
خصمت آمد به ته دار ز رفعت طلبی
پدر چرخ برایش چه نکو تافت رسن.
ظهوری ترشیزی (از آنندراج).
اترار، سخت تافتن رسن را. عَبْل، رسن را تافتن. (منتهی الارب). مَسْد، رسن نیک بتافتن. (دهار)

لغت نامه دهخدا

رو ساختن

(تَ کَ دَ)

شرمنده شدن و خجالت کشیدن. (برهان قاطع) (غیاث اللغات) (از فرهنگ فارسی معین). در مقام انفعال گفته میشود. (آنندراج) ، شرمنده کردن و خجالت دادن. (لغت محلی شوشتر). در وقت اعراض و بی التفاتی بچیزی رو را بوضعی که آثار ناخوشی از او عیان باشد می سازند و در مقام انفعال گفته میشود. (از آنندراج). کنایه از شرمنده کردن و خجالت دادن باشد. (لغت محلی شوشتر) ، تصویر نوشتن. (غیاث اللغات)

لغت نامه دهخدا

فن ساختن

(لِ کَ دَ)

حیله ساختن. حیله کردن. تدبیر کردن:
دل شیرین حساب شیر میکرد
چه فن سازد، در آن تدبیر میکرد.
نظامی.
بی بخت چه فن سازم تا برخورم از وصلت
بیمایه زبون باشد هرچند که بستیزد.
سعدی

لغت نامه دهخدا

رزم ساختن

(تَ خُ وَ دَ)

آمادۀ جنگ شدن. اسباب رزم ساختن. فراهم کردن ابزار جنگ. به جنگ پرداختن. جنگ کردن. رزم کردن. جنگیدن:
من و گرز چوبینۀ بدنشان
شما رزم سازید با سرکشان.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

رده ساختن

(تَ یَ کَ دَ)

صف بستن. رده بستن. صف کشیدن. در صف درآمدن. بردیف ایستادن:
دو لشکر رده ساختند از دو سوی
جهان گشت پر گرد پرخاشجوی.
اسدی.
بزرگان رده ساخته بر چمن
میان سنبل و شنبلید و سمن.
اسدی

لغت نامه دهخدا

رخنه ساختن

(تَ عَنْ نُ زَ دَ)

شکاف یا سوراخ ایجاد کردن. سوراخ پدید آوردن:
یلان سینه را گفت کای سرفراز
به دیوار باغ اندرون رخنه ساز.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

راست ساختن

(تَ گَ تَ)

مستقیم کردن. استقامت دادن. افراشتن. ازکجی برون کردن، آماده ساختن. مهیا کردن. تهیه دیدن. زمینه فراهم کردن. ساختن. مقدمات آماده کردن. لوازم و وسایل مهیا کردن: و عمرولیث را خشم آمد و حرب را راست ساخت. (تاریخ بخارا نرشخی ص 104). تهمید، راست ساختن کار و بصلاح آوردن آن

لغت نامه دهخدا

رنگ ساختن

(تَ مَ مُ کَ دَ)

حیله و مکر بکار بردن. نیرنگ ساختن:
و گر به جنگ نیاز آیدش بجان کوشد
که گاه جستن از آنجا چگونه سازد رنگ.
فرخی (از آنندراج).
چه فسون ساختند و باز چه رنگ
آسمان کبود و آب چو رنگ.
فرخی

لغت نامه دهخدا

روان ساختن

(تَ نَفْ فُ بَ وَ دَ)

روان کردن. روانه کردن. رجوع به روان کردن شود.
- روان ساختن کاری، روبراه کردن آن کار. انجام دادن آن کار:
بدین رای گشتند یکسر گوان
که این کار را زال سازدروان.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

رام ساختن

(تَ کَ دَ)

مطیع ساختن. فرمانبردار کردن. بزیر فرمان درآوردن. نرم کردن:
عاقبت رام سازمت بفسون
تو پری خوی و من پری خوانم.
مسیح کاشی (از ارمغان آصفی)

لغت نامه دهخدا

فسون ساختن

(دَ گُ تَ)

فسون خواندن. فسون کردن. تزویر کردن:
چه فسون ساختند وباز چه رنگ
آسمان کبود و آب چو زنگ ؟
فرخی

لغت نامه دهخدا

رسن تاختن

(تَ عُ کَ دَ)

رسن افکندن. (از آنندراج). ریسمان انداختن:
گه این را گه آن را رسن ساختی
خطر بین کز انسان رسن تاختی.
(از آنندراج)